yalnızlıgım..*

gece çökunce karanlıga boguldu..
hayat ne bir gunun bitimine yaklaşırken ben..
ılık nefesımın soğuk bir pencerenın
kenarında
alıp verırken nefesımı
yalnızlıgımdı karanlıga benı iten derin duygularım
yaklaştım adım adım
dokundu vucuduma yalnızlık
bir titryişle sirkelendım..
umud doluydu gözlerım..
sordum kndıme benmiyim
senı secen
yoksa senmısın benı kendıne sectıren
ey yalnızlıgım..
saat 12 buldu
ve gun bitti
yeni, birgune
senle giri verdıum ey yalnızlıgım
şimdi söyle senden kurlutuluşum ne zaman olur
gerçi alıştım sana..
bana eşlik etmene.
ne bi sevgili dedigim kişi var.
ne dost
nede arkadaş.
sen herşeyım oldunbe ey yalnızlıgım...
aydın dünyamı hep kararttıkn..
karanlık dünyama hoşgeldin yalnızlıgım..