yaLnızLığıma son veRiOrm

Yokluğunda ördüğüm kalın duvarlarımı yıktım bu gece
Karanlığımdan kurtulup,yarın doğacak olan günün göremeyeceğim ışığını düşledim
Bileklerimden akacak olan kanın hayalini sildim bu gece
Bir hayal ki bu;yalnızlığa yeğlenmiş bir ölüm,
Bir umut ki bu;sensizlikten kurtulma umudu
Umudumun aklımdan geçip kalbimde hapsolduğu bu gece,
Yine kalbim kırılmış umutlarla dolu
Çaresiz,umutsuz,sensiz ve anlamsız bir gece bu



Duyulmasın sesim,çıkmasın içeri aldığım nefesim!
Sevmesin kimse beni,bu gece almasın yatağım yanına,
Silmesin gözyaşlarımı yastığım,
Şahit olmasın yalnızlığıma duvarlarım,
Kitaplarımkitaplarım
Aşk dolu sözlerle beni umuda düşüren kitaplarım
Kahramanların sevdiklerine kavuştukları,
Ama beni yine yalnız ve sensiz bırakan kitaplarım
Sizde bakmayın bana bu gece,umut vermeyin bana
Mahvetmeyin ömrümü,yıkmayın hayallerimi,
Tutmayın ellerimi,dokunmayın tenime
İstemiyorum bu gece



İstemiyorum
Biliyorum artık
Geceler;
Umutları yokeden,hayalleri yıkan,
Sensizliğe uyanacağım bir günü daha oluşturan geceler!
Artık sizide istemiyorum
Çünkü yalnızlığıma son veriyorum