Gözlerim gözyaşlarını tüketmişti o gece.Ağlayamıyordum.Gökyüzüne baktım küçük bir pencereden.Bulutlarla konuşup suskunluk yeminimi bozmuştum.Onlar da üzgündü.Neden diye sordum 'Güneş gitti!' dediler.Sonra tekrar başladı uzun suskunluk yemini.Gökyüzünden bir yağmur tanesi düşer düşmez gözlerim armağan ettiler yanaklarıma bir gözyaşı.Sonra kovalardan boşalırcasına yağdı yağmur tüm gece.Ben onun onlar ise güneşin terkedişine ağladılar karanlık gidene kadar.Artık yağmur yağmıyordu.Yalnızdım.Üzülmedim buna çünkü alışmıştım.Herkes terk ederdi birgün.Gökyüzüne baktığımda simsiyahtı.Tek bir yıldız bile yoktu.Hepsi dün gece saçlarımda kalmış.Sonra birden ay bağırdı. ' Geri ver onları! '
O an anlamıştım bu dünyada mutlu olamıyacağımı.Kendimi astım son diyerek o gece.Yağmur olup inemeyeceğimi biliyordum yeryüzüne.Olsun, nefeslerimin koskoca bir amaçsızlık içinde yaşaması her gün asıyordu bedenimi..Her gün ölüyordum ben..!
[/url]
Ptsi Ağus. 10, 2009 11:19 am
