kan damlıyordu göğsünden vurulmuştu yaralıydı acıyordu
ufacık yüreği neler görmüştü nelerde Yıkılmamıştı devrilmemişti siper etmişti kendini
son anlarıydı son adımları idi yaşamdan koptuğu anlarıydı
duymuştu yıkılmıştı enkaz olmuştu
gördü öldü mevta oldu
kendine bakıyor
bilmem kaç şiddetinde sarsılmasına sebep olan ADAMA bakıyor
yakışmıyordu yakışmıyorlardı biri 17sinde diğeri abisi ile eş
hanı ikimiz birbirimiz için yaşıyorduk
hani hayata bağlayan tek şey sevgimizdi
öldürdüm seni parçaladım saksılara doldurdum
bastım yüreğine çiğnedim geçtim seni
ölüm kokan bedeninde gezindim yavaşça
birkaç mahsum öpücük birkaç fırça darbesi son kez boyadım ikimizi sonken sürdük siyah ojeleri
siyah göz kalemlerini son kez dokundurdum bedenlerimizde
giydirdim senin kefenini hanı siyah olanlar varya
üstünde en sevdiğin grup isminin seçtiği işte o
nefretle öldürmüş olsam bile
seni en sevdiğim halinle gömmek isterim yüreğime ...
ölmessen bile
ölmessem bile
yaşamak ikimiz içinde artık boş ve nedensiz
[/url]
Ptsi Ağus. 10, 2009 11:06 am
