Ressam Kara Kalem

Karanlık kör sokakta kimsesizlikle yürüyordum durmadan duran dün yaya inat
önüme beni kör edercesine çıkan sokak lambalarındaki ışık vücuduma ışık oyunları yapıyor meddah edasınca ....
Yürüyorum sağ yanımda sessizlik sol yanımda kimsesizlik
sessizlik yüz güldürüyor kimsesizlik acı veriyor
acı veriyor ama mutlak budur diyor kendi edasınca
çaresiz dolanmıyorum boş sokakları bir köşede sokağın çocukları , yalnızlıkları ile baş başa ateşin etrafında kurulmuşlar.
Ayin yaparcasına barış çubukları yerine balli poşetleri dolaşıyor elden ele sonrası malum.....
bunlar sokak lambalarının aydınlatamadığı yüz
karanlık yalnız ama gerçek;diğer taraf ucu görünmeyen evler baba parası yiyen piçler milleti sömüren insanlar itibarlı şahsiyetler. Nasılda aydınlık değil mi cıvıl cıvıl her yer her şey GÜLİSTAN
kandını düşünen kendini bilen insanlar
hiçbir donem kararmayacak yalnız kalmayacak olanlar
bilmezler yalnızlığın karanlığın leş olmanın ucube görünmenin tadını varamazlar bu hazlara
hırs büyümüş olan gözler o büyük gözler görmeyecekler sizleri onlar için görünmezsiniz siz
hayat bir kara kalem çalışması
ya siyah gölge tarafı yada aydınlığın nurlu yüzleri herkesin gördüğü,olmak istediği fakat görünmez olan herkesin nefretle baktığı taraf
RESSAM ÇİZMİŞ RESMİ KİMSE DİYEMEZ BEN YANLIŞ YERDEYİM

tşkler..