Ölümüne aldanmışlık

Uzun bir süre sonra Clarris sessiz ve kendinden emin adımlarla koridorda yürümeye basladı...Ne yapacağını
bilmiyordu,sanki iki dudağının arasındaki kelimeler dökülmemek icin onunla yarısıyordu...

Clarris uzun bir ic cekisin ardından kendine gelmek icin bir yudum su icti matarasından...Ağır ağır cıktığı
merdivenlerden sürünerek cıkıyordu sanki...Acıdan inanılmaz bir sekilde carpan kalbi yerinden heran cıkabilirdi...
Güclüydü Clarris,azimliydi,hic bir zaman kolay vazgecmezdi hicbiseyden...
Kendine gelmesi icin bir hamle yapmasının vakti gelmisti,Clarris zaten bunun farkındaydı...

Kendini yatağına savurdu Clarris ve yastığını siper etti kendine...
Korunmaya ihtiyacı vardı,yalnızdı...
Ölüm uykusuna yatmıs gibiydi Clarris...
Uyandı,3.5 saatlik kısa bir uykunun ardından...Terleyen vücudunu sıcak havlusuna sardı...
Rüyasında ne görmüstü acaba ¿
Clarris hafif ağlamaklı ses tonuyla...Lanet etti tüm hayatına...

Ryan,bütün bunlara sebep olduğunu bilmeksizin,hala evin iki blok ötesindeki barda viskisini yudumluyordu...
Hafif melez bir bayanlaydı Ryan...
ßayan Ryan'ın elini hic bırakmıyor,arada sırada sahte sevgi sözcükleri söylüyordu...
Evet! Ryan basit bir sokak kadınıylaydı...

Clarris icin bundan daha kötü bir utanc yoktu...O güclüydü kendince,azimliydi,kaybetmeyenlerdendi...
Ryan'ın basitliği karsısında kendini sucluyordu...
Sırılsıklam asıktı Clarris...
Aldatılmıslığın üzerine cökerttiği yükle,kanatlarını suya bırakmıstı Clarris...
Hersey bostu artık onun icin,sevdiği adam baskasının kollarındaydı...
Ryan acımasızdı ona göre, 2.5 yılını hic umursamadan çöpe sallayacak kadar cömertti...

.....................

2 hafta gecmisti...
Ve Ryan hala yoktu,is seyahatindeyim yalanını uyduracağından Clarris cok emindi...
Clarris erkeğini cok iyi tanıyordu,onun ilk ve tek askıydı Ryan...
Ryan'ın hovarda tavırları her zaman batıyordu Clarris'e,fakat o sevgisi icin katlanmıstı bütün herseye...
Güclüydü Clarris,azimliydi,kolay vazgecmezdi hicbiseyden...

Ryan puslu bir salı gecesi Clarris'e geldi,Clarris tahminlerinde yanılmamıstı...
Yine is seyahati yalanını uydurmustu Ryan...
Clarris icin bu sefer farklı olan güveninin kaybolmus olmasıydı...

Clarris'in soğuk tavırlarına hic aldırmadı Ryan...İcinde fırtınalar kopuyordu Clarris'in...
Asık olduğu adam bu kadar kücük birisi olamazdı,kendinden utanıyordu...
Fakat utanması gerekenin Ryan olduğu aklına geldi ve herseyi acık acık anlattı...
Ryan cok soğuktu ve herseyi kabul etti,Ryan melez bayanı seviyorum diyordu...
Clarris'in kücücük vücudunda kalbi ordan oraya carpıp duruyordu,cok yıpranmıstı...
Sevdiği adamı baskasının kollarına bırakıyordu,kolay değildi 2.5 senesini vermisti...
Ryan esyalarını topladı...
Clarris titrek elleriyle sigarasını kül tablasına bıraktı...
Tam Ryan'a lanet okuyacakken,kapı hızlıca kapandı,kalbini tuz-buz edercesine...

Clarris kanatlarını suya bırakmıstı artık...
Hafif ağlamaklı ses tonuyla,lanet etti tüm hayatına...
Cektiği acılar yatırımdı belkide yarınlarına...

tşklerr..