hadi kıy bileklerine şehvetin
jilet tuzuna insin
kıydığın yerde kanlı bir buse
yeter azraili cezp etmeye…
kıy diyorum sana akşam olmadan
karanlık örtüsüyle gece cinnetimizi örtmeden
kıy biz kabullenmedik hayatı karanlıkta
bari ölümü görelim bütün aydınlığıyla tuzumuzda
her sabahın kızılığında yeniden doğmak
yalan kızım, devrim değil
yaz bunu da istersen kesik damarlarınla
her gün doğmaya mahkum güneşin alnına
yirmi birinci asrın bitlerine salıncak olmuşken saçlarımız
oluk-oluk benzin içip iki başlı bir ejderha olmaktı hakkımız
eskiyen kömür yüzlerimizdi prangası hava şiirlerde
bunu jiletine imgele kızım gırtlak kesiğinle
kıy bileklerine şehvetin
jilet tuzuna insin
kıydığın yerde kanlı bir buse
yeter ölümü cezp etmeye